Uprawy pod osłonami wymagają szczególnej pielęgnacji, a ich nawadnianie powinno charakteryzować się wyjątkową precyzją. W trakcie wegetacji różne gatunki i w różnych stadiach rozwojowych charakteryzują się zróżnicowanym poborem wody, stąd potrzeba skutecznego sterowania procesem nawadniania. Obecnie do dyspozycji hodowców uprawiających warzywa s systemie szklarni czy tuneli foliowych są programy komputerowe analizujące potrzeby i sterujące utrzymywaniem wilgotności powietrza oraz podłoża na optymalnym poziomie.

W praktyce stosowane są różne systemy nawadniania w uprawach warzyw pod osłonami.

W dużych obiektach, gdzie uprawiane są rozsady i rośliny we wczesnym stadium rozwojowym najczęściej stosuje się system ramion zraszających. Taka metoda nawadniania charakteryzuje się kompleksowym uwilgotnieniem całej przestrzeni szklarni czy tunelu, bardzo dokładnym a jednocześnie oszczędnym dawkowaniem wody, możliwością połączenia z procesem dolistnego nawożenia oraz prowadzenia zbiegów ochrony roślin. Ramiona zraszające najczęściej wyposażone są w niezależne dysze:
- płaskostrumieniowe lub stożkowe do podlewania roślin,
- brzegowe umożliwiające precyzyjne podlewanie obszarów wzdłuż ścian,
- do oprysków, służące do prowadzenia zabiegów ochrony roślin i nawożenia.
Konstrukcje ramion są trwałe, nierdzewne, z możliwością regulacji wysokości usytuowania nad uprawianymi roślinami. Można również zmieniać prędkość przesuwu ramienia od 1 – 23 m/min, co ma wpływ na dawkę nawodnienia. Istotna jest również możliwość dokonywania oprysku zarówno w jednym jak i w obydwu kierunkach.

Wyróżnia się dwa typy ramion zraszających: I i II.

Ramię typu I zasilane jest w wodę za pomocą węża zbrojonego, który montowany jest luźno za pomocą specjalnych uchwytów. Podobnie zamocowane jest zasilanie elektryczne do silnika ramienia.

Ramię zraszające typu II zasilane jest w wodę za pomocą rury PE zainstalowaną na specjalnym wózku, który porusza się na dwóch równolegle zainstalowanych szynach. Taka konstrukcja nie wymaga zainstalowania tzw. stabilizatora. Pozwala także na wykorzystanie tego typu ramienia w obiektach szerokich i długich nawet do 200 m.

Inną metodą nawadniania upraw warzyw pod osłonami wysokimi jest deszczowanie za pomocą punktowych zraszaczy (mikrozraszacze). Dysze, instalowane w zraszaczach charakteryzują się dużym zakresem rozdrobnienia wody – od zamgławiania do wielkokroplistych dawek. Jest to system najczęściej stosowany w uprawach pod wysokimi osłonami. Zaletą jego jest trwałość i prostota działania, wadami natomiast jest mniejsza precyzyjność dawkowania wody jak również stwarzanie warunków do rozwoju chorób grzybowych.

Obecnie najbardziej rozpowszechnionym systemem nawadniania upraw pod osłonami jest sposób dawkowania kropelkowego.

Ze względów praktycznych i ekonomicznych jest to najlepszy sposób do zaopatrywania w wodę różnego rodzaju plantacji. System kroplowy to oszczędność w gospodarowaniu wodą i energią, nośnik nawozu i jednocześnie system, który nie stwarza warunków do rozpowszechniania się chorób grzybowych. System kroplujący budują linie lub taśmy kroplujące. Linia kroplująca to rura polietylenowa z zatopionymi kroplownikami o stałej wydajności. Woda z linii kroplującej wypływa bezpośrednio na glebę nie zraszając rośliny. Bezpośrednia dystrybucja wody do strefy korzeniowej zapewnia równomierny dopływ do każdej rośliny i znacznie ogranicza możliwość porażenia jej chorobami. Zastosowanie linii kroplującej to również korzyści ekonomiczne (oszczędność w gospodarowaniu wodą i energią) linie kroplujące zużywają mniej wody niż tradycyjne zraszacze, poza tym przewody linii kroplującej można wykorzystać jako efektywny nośnik nawozu. Standardowa średnica przewodu kroplującego wynosi fi 16mm (średnica zewnętrzna). Zakres ciśnienia roboczego ujęty jest w przedziale od 0,5-4,5 bar. Długość ciągu linii kroplującej zależy od jej rodzaju, częstotliwości emiterów i ciśnienia w instalacji.

Linie kroplujące występują w dwóch wariantach:

- linie bez kompensacji ciśnienia (wraz ze wzrostem ciśnienia zwiększa się wydajność kroplownika),
- linie z kompensacją ciśnienia (niezależnie od ciśnienie stała wydajność kroplownika).

Taśma kroplująca to produkt który służy do nawadniania różnorodnych upraw m.in.: ogórków, pomidorów, papryki, ziemniaków, szparagów oraz innych warzyw, a także truskawek i owoców jagodowych. Taśma kroplująca ma krótszą żywotność niż linia kroplująca- należy wymieniać ją co ok. 2-3 lata. Dużą zaletą taśm kroplujących jest ich mobilność. Taśmy kroplujące zapewniają dystrybucje wody i nawozu bezpośrednio do strefy korzeniowej co w znaczny sposób przyczynia się do wzrostu wydajności i jakości plonu. Plantatorzy wybierają tę formę nawadniania kropelkowego ze względu na niski koszt instalacji oraz eksploatacji. Standardowa średnica taśmy kroplującej wynosi fi 16mm, grubość ścianki 8 mil – 0,2 mm. Taśmy występują z różnym rozstawem emiterów i w różnej wielkości rolkach.

Do głównych zalet taśm kroplujących należy:

-wyższa wydajność i jakość plonów,
-niższe zużycie wody w procesie nawadniania,
-niższe zużycie oraz równomierne dozowanie nawozów i środków chemicznych,
-mniejsze ryzyko rozprzestrzeniania się chorób roślin
-mniejsze zbicie ziemi
-równomierny dopływ wody na całej długości linii kroplującej